Rozdział 1.
Ostateczne rozwiązanie.

Wraz z odziałem stalkerów z Czystego Nieba ruszyliśmy na obozowisko mutantów.
Po około czterech godzinach marszu. Dotarliśmy w pobliże siedziby wroga.  Rozdałem resztki amunicji pomiędzy pozostałą czwórkę z naszej grupy, nie było tego wiele jedynie po 2 magazynki do wysłużonego kałasza.  Bardzo lubiliśmy tą broń gdyż jej niezawodność i siła powalająca kalibru 7,62. Była ogromną zaletą. Mawiało się także że kaliber ten jest twórcą ciszy.   Z daleka obejrzeliśmy legowisko , miało ono tylko 2 drogi wejścia, jedną od strony potoku, i drugą od strony starego rurociągu. Niebo zaczęło się czerwienić zbliżał się zachód słońca. A więc bitwa miała rozegrać się w nocy. Problem w tym że te skurwysyny świetnie widzą w nocy.
Zaplanowaliśmy atak Czyste niebo zaczaja się od strony rurociągu i zajmuje mutantów ogniem. A my zachodzimy od tyłu i czyścimy legowisko.  Ruszyliśmy  dotarliśmy do zwężenia około godziny 21:30 przez radio daliśmy znać chłopakom z czystego nieba aby  zaczęli ostrzał. Po chwili usłyszeliśmy dźwięk wystrzałów i głośne jęki mutantów. Był to znak że czas rozpocząć zemstę, pomścić naszych przyjaciół. Dołączyliśmy do kanonady  , Mutanty padały po kilku naraz. Dotarliśmy do pierwszej skały , było już blisko do końca i nagle Kebab usłyszał krzyk Tomka, był on najdalej od nas wysunięty na prawo mutant go dopadł .
Kebab posłał kilka serii w jego stronę mutant padł. Nastała cisza, Było to bardzo dziwne bo nie słyszeliśmy kolegów z Czystego Nieba. No ale cóż walczyć trzeba było dalej, ruszyliśmy wgłąb do jamy niczym do jądra ciemności, zabiliśmy  jeszcze pięciu mutantów, i skończyła nam się amunicja.  Zażucilismy nasze kałasze na plecy  i przeszliśmy do walki bronią krótką, Ruszyliśmy dalej nagle rzucił się na mnie mutant  rozciął mi ramię, myślałem ze to już koniec, lecz nagle Doskoczył do mnie Kebab i rozwalił  mutantowi łeb, nagle byłem cały w szczątkach mózgu mutanta.  A pierwszą rzeczą jaką zobaczyłem był dym unoszący się z lufy Kebaba beretty, była to przepiękna broń, którą Kebab odzienie wieczorem czyścił, jak by to była najważniejsza rzecz jaką posiadł. Ruszyliśmy dalej nagle Kowalski upadł na ziemie, szybko zorientowaliśmy się że  znajduje się w powietrzu jakaś trucizna, gdyż nie było w okolicy żadnych mutantów, a on nawet nie jęknoł. Pewnym ruchem nasze ręce powędrowały do pokrowców na maski gazowe, gdzie znajdowały się wysłużone maski gazowe typu sloń, które nie raz ratowały nam już skórę, ruszyliśmy dalej w głębiny niczym Dante który podróżował przez kręgi hadesu.
W końcu dotarliśmy do centrum, do jądra ciemności, gdzie czekało nasze przeznaczenie, była nim paskudna kupa gówna, z której wylęgały się mutanty, rzuciliśmy w jej stronę zmyślną bombkę na stawioną na około 15minut, która  została wykonana z kilu lasek pomniejszych  granatów, zakupionych u krętacza. Zaczęliśmy biec co sił w nogach do wyjścia zostało nas dwóch, szkoda chłopaków, ale cóż oddali życie w słusznej sprawie, cześć ich pamięci.


Rozdział 2
Lizanie ran.

Nastał nowy dzień, słońce wstało czerwone, wiedzieliśmy z czyjej przyczyny, siedliśmy na skraju gruzów rurociągu, i odpoczęliśmy przez chwilę, zjedliśmy przyzwoite śniadanie, zdecydowaliśmy ze ruszymy do bazy czystego nieba aby mnie opatrzyli. Byłem ranny, ruszyliśmy dalej. Musiałem całkowicie powierzyć życie Kebabowi, droga była ciężka i trudna, ale dotarliśmy , chłopaki z czystego nieba zabrali mnie do ambulatorium, a Kebab zajął się werbowaniem nowych ludzi. Wchodząc do ambulatorium zemdlałem, upadłem jak kłoda, obudziłem się po kilku godzinach, Pierwszą rzeczą jaką zobaczyłem, była twarz Kateriny, pielęgniarki, wyglądała jak anioł, myślałem że już po mnie ale jednak nie, żyję, i wciąż w tej cholernej Zonie. Katerina była antykomunistką zesłaną do Zony za próbę morderstwa na prezydencie ZSRR.
Gdy podniosłem swoje zwłoki z stołu, ubrałem mundur, i wyszedłem z pokoju czekał już na mnie Kebab wraz z nowymi ludźmi, spotkał i w barze szukali, przygód, idealni do naszej drużyny świry jakich mało, takich to z świecą szukać.  Byli to Najstarszy Flanela majster od produkcji dziwnych urządzeń ale działając, Nawara człowiek którego ciężko rozgryźć, zwykły chłopak z kałachem, oraz mentos dezerter z amerykańskiej armii, jednym słowem zgraja godna Castera.
Kebab za resztki naszych pieniędzy kupił niezbędne rzeczy do odbudowy bazy. Pożegnawszy się z Kateriną, ruszyliśmy niczym karawana na północ, do naszej bazy odbudować dawną potęgę.
NA werbowaniu, i zbieraniu informacji, oraz ludzi zeszło nam około tygodnia, W połowie drogi na północy zobaczyliśmy stary młyn, postanowiliśmy się tam zatrzymać na noc aby odpocząć, rozłożyliśmy obóz, Flanela stanął jako pierwszy na czatach. Nagle usłyszeliśmy strzały z lewej, grupa stalkerów,  wpadła na bandę psów, postanowiliśmy im pomóc, wytłukliśmy sforę, a ich zabraliśmy do ogniska, postanowili się do nas przyłączyć. Byli to Wojskowy, zwany tak gdyż kiedyś służył w armii, biały nikt nie wie dlaczego tak się zwie. Oraz dwóch młodych chłopaków świeżo po szkole Pucka i Pornosa. A więc było nas dziewięciu gdy słonce wstało ruszyliśmy dalej..........